Тавык, Тычкан һәм Көртлек бергә торалар икән. Көннәрдән беркөнне Тавык арпа бөртеге тапты, шатлыгыннан кытаклап җибәрде:
— Арпа таптым, арпа таптым! Аны тарттырырга кирәк. Арпаны тегермәнгә кем алып бара?
— Мин бармыйм,— диде Тычкан.
— Мин дә бармыйм,— диде Көртлек.
Ни эшләргә? Тавык арпаны тегермәнгә үзе алып барды да он итеп тарттырып куйды.
— Өйгә онны кем алып кайта? — дип сорады Тавык.
— Мин алып кайтмыйм,— диде Көртлек.
— Мин дә алып кайтмыйм,— диде Тычкан. Яхшы. Тавык онны үзе үк алып та кайтты.
— Ипине кем изә? — дип сорады Тавык.
— Мин измим,— диде Тычкан.
— Мин дә измим,— диде Көртлек. Тавык ипине дә үзе изде.
— Мичкә кем яга? — дип сорады Тавык.
— Мин якмыйм,— диде Тычкан.
— Мин дә якмыйм,— диде Көртлек. Тавык мичне дә үзе якты.
— Мичкә икмәкне кем куя? — дип сорады Тавык.
— Мин куймыйм,— диде Тычкан.
— Мин дә куймыйм,— диде Көртлек.
Тавык икмәкләрне дә үзе куйды. Икмәкләр бик уңдылар — кабарып кызарып пештеләр.
Тавык аларны чыгарып өстәлгә куйды да:
— Ә икмәкне кем ашар? — дип сорады.
— Мин ашыйм,— диде Тычкан һәм өстәлгә килеп утырды.
— Мин дә ашыйм,— диде Көртлек, ул да килеп утырды.
Татар халык әкияте
Комментарийлар: