Әтием минем балыкчы...

Көн дә бара балыкка.

Урынын да белеп торам –

Ык буена, таллыкка.

Аның белән элегрәк

Баргаладым үзем дә.

Чиртмәгән көннәре булды,

Җитмәде түзем генә.

Әтиемә исем китә.

Кайчак балыгы да юк.

Ә борыны һич салынмый,

Үзе шаян, үзе шук.

Балыкны бик яратсам да,

Чыкмас миннән балыкчы.

— Әти, кибеткә керик тә

Сатып кына алыйкчы…

                         Мөҗәһит